Diepgaande analyse: huidige situatie en vooruitzichten van de polyurethaanindustrie in binnen- en buitenland

De polyurethaanindustrie van mijn land begon in de late jaren 1950 en is nu de grootste producent en consument van polyurethaan geworden. Op dit moment is de polyurethaanproductie van mijn land regionaal geconcentreerd en heeft het vier regio's gevormd: de Yangtze River Delta gecentreerd op Shanghai, de Pearl River Delta gecentreerd op Guangdong, de Bohai Rim en de noordoostelijke regio gecentreerd op Huludao en de noordwestelijke regio gecentreerd op Lanzhou. In de toekomst concentreerde de zuidwestelijke regio zich op Chongqing en de Hercyniaanse regio die zich op Quanzhou concentreert, zal in de toekomst worden toegevoegd.

Naarmate de industrie zich ontwikkelt, zijn veel problemen naar voren gekomen, zoals overcapaciteit, weinig high-end producten en ernstige producthomogeniteit. Deze problemen hebben het internationale concurrentievermogen van de polyurethaanindustrie van mijn land ernstig beïnvloed en moeten dringend worden opgelost.

Polyurethaan (PU) is een organisch polymeerproduct dat wordt geproduceerd door de chemische reactie van isocyanaat en actieve waterstof. De eigenschappen kunnen in een breed bereik worden aangepast, zoals van de spons tot elastomeer, van verf tot afdichtmiddel, van schoenzool slurry tot spandex en meer.

1. De status van de internationale polyurethaanindustrie
1.1 Ontwikkelingsgeschiedenis van de internationale polyurethaanindustrie
In 1937 ontdekte de Duitse Otto Bayer voor het eerst dat polyurethaan kon worden geproduceerd door de toevoegingspolymerisatie van polyisocyanaten en polyolverbindingen. Na de Tweede Wereldoorlog introduceerden de Verenigde Staten, Groot -Brittannië, Japan en andere landen Duitse technologie voor de productie en ontwikkeling van polyurethaan.

In 1945 bouwden het Amerikaanse DuPont Company en Monsanto Company een 2,4-tolueen diisocyanaattestworkshop voor de productie van rigide polyurethaanschuim.

In 1946 voerden de Verenigde Staten onderzoek uit naar rigide polyurethaanschuim en de producten werden gebruikt in sandwichpanelen van vliegtuigen.

In 1952 voerde Bayer een piloottest uit van flexibele polyurethaanschuim op polyester. Van 1952 tot 1954 ontwikkelde het een continue methode om op polyester gebaseerde flexibel polyurethaanschuim te produceren en ontwikkelde het overeenkomstige productieapparatuur.
In 1955 introduceerde Japan de Duitse en Amerikaanse technologie en begon de productie van polyurethaanhars.

In 1957 ontwikkelde het Britse bedrijf ICI polyester-type rigide polyurethaanschuim met behulp van difenylmethaan diisocyanaat als grondstof.

In 1961 gebruikte Bayer Company polyisocyanaatpapi met lage dampdruk om rigide polyurethaanschuim te bereiden, die de prestaties van rigide producten verbeterde en de toxiciteit tijdens de bouw verminderde, en toegepast op het spuitproces ter plaat .

In de vroege jaren zeventig werd thermoplastisch PU -elastomeer (TPU) met succes onderzocht.

In de vroege jaren tachtig kwam PU Engineering Plastics uit en de PU -industrie toonde een nieuwe look.

In de jaren negentig ontwikkelden polyurethaanspray-elastische materialen zich snel en werden ze een coating voor schilderprojecten met groot gebied.
1.2 Internationale polyurethaanproductie
De productie van internationale polyurethaan is gestaag gestegen. Volgens de statistieken bedroeg de totale wereldwijde polyurethaanoutput in 2014 ongeveer 21,5 miljoen ton en de verhoudingen van verschillende producten worden weergegeven in figuur 1. Materialen waren goed voor 16,28%, polyurethaancoatings waren goed voor 15,12%, polyurethaanelastomeren waren goed voor 9,30%, spandex, spandex, spandex, spandex, spandex, spandex, spandex, spandex was goed voor 2,33%en polyurethaanafdichtingsmiddelen en lijmen waren goed voor 3,49%.
De ontwikkeling van fijne chemische producten zoals polyurethaanproducten is door verschillende landen, met name ontwikkelde landen, beschouwd als een van de belangrijkste strategieën voor het upgraden en aanpassen van de traditionele structuur van de chemische industrie, en diversificatie en verfijning worden beschouwd als de ontwikkelingsrichting van de chemische stof industrie. Tegen 2018 is de wereldwijde productie van polyurethaan ongeveer 23,07 miljoen ton. Op dit moment is de groei van polyurethaan stabiel en zal de wereldwijde polyurethaanproductie in 2022 hoger zijn dan 25,7 miljoen ton.

Volgens gegevens van BCC -onderzoek wordt het globale aandeel van verschillende soorten polyurethaanproducten in 2021 weergegeven in figuur 2. Polyurethaanschuim is nog steeds goed voor de grootste verhouding, ongeveer 61% (flexibel schuim 37% / rigide schuim 24%) en polyurethaan Elaastomeren zijn goed voor 15%, coatingmiddelen waren goed voor 10%, polyurethaanafdichtingsmiddelen en lijmen waren goed voor 8%, polyurethaan synthetische leerpulp, spandex, enz. Geboden voor 6%.

Vergelijking van de productiesituatie in 2021 met dat in 2014 het aandeel polyurethaanschuim, elastomeren, lijmen en de productie van afdichtingsmiddelen met meer dan 5%toegenomen, terwijl het aandeel van coatings afnam.
1.3 Internationaal verkoopvolume polyurethaan

In 2014 waren schuimplastics goed voor 63%van het totale wereldwijde polyurethaanverbruik, geconcentreerd in West -Europa (18%), de Verenigde Staten (15%) en China (30%); Elastomeren waren goed voor ongeveer 800.000 ton, geconcentreerd in China, West -Europa en de Verenigde Staten; De consumptie van schoenhars is meer dan 3 miljoen ton, geconcentreerd in China; De consumptie van coatings (inclusief oplosmiddelen) is ongeveer 3,5 miljoen ton, geconcentreerd in China (41%), West -Europa (23%) en de Verenigde Staten (17%). Het is te zien dat de wereldwijde verbruiksgebieden van polyurethaan geconcentreerd zijn in China, de Verenigde Staten en West -Europa. Van 2019 tot 2022 zal de wereldwijde polyurethaanverbruikschaal in het algemeen jaar na jaar een opwaartse trend handhaven, met een gemiddeld jaarlijks groeipercentage van ongeveer 6,7%.

Volgens gegevens van Agilentel Research wordt de wereldwijde marktomvang van polyurethaan weergegeven in figuur 3. Het is gestaag toegenomen van 2016 tot 2019, daalde enigszins in 2020 en vertoonde vervolgens een opwaartse trend. Van 2016 tot 2021 bedroeg het gemiddelde jaarlijkse samengestelde groeipercentage 7,1%en bereikte 665 miljoen yuan in 2022.